zaterdag 3 maart 2012
zondag 3 januari 2010
dinsdag 22 december 2009
Show in Wijchen, gelijk maar weer vergeten.
Bitterkoud was het de 19e december. En grote pech dat de ring waar Rosé gekeurd werd zich in een tent bevond. Gelukkig waren Joep en Sandra er even voor de nodige support.Rosé was loops en gedroeg zich als een draak in de ring. De keurmeester vond haar veel te dik (ze was al afgevallen sinds de Winner) en liet dit duidelijk weten via het keurraport; ze moest met de Kerst toch maar op dieet. Ook vond de keurmeester haar kop niet vrouwelijk genoeg!!!!
Kortom, zonde van ons geld en onze tijd. Meer dus niet te melden.
zondag 29 november 2009
Winner 2009
's Morgens om 06.30 moesten we opstaan om op tijd te zijn in de RAI. De keuringen begonnen om 09.30. De groep langharen kwam pas na enen in de ring, dus het was wachten.
Over de keuring geen jubelend nieuws. Keurmeester Loch vond Rosé 3 kilo te zwaar en ze vond dat dat haar gangwerk beïnvloedde. Wel een 'zeer goed', maar wij hebben Rosé en onszelf een uitmuntend door de neus geboord, door niet echt gemerkt te hebben dat ze wat dikker was geworden.
Over de keuring geen jubelend nieuws. Keurmeester Loch vond Rosé 3 kilo te zwaar en ze vond dat dat haar gangwerk beïnvloedde. Wel een 'zeer goed', maar wij hebben Rosé en onszelf een uitmuntend door de neus geboord, door niet echt gemerkt te hebben dat ze wat dikker was geworden.
Keurrapport:
Zeer fraaie rastypisch teef, maar vandaag in overgewicht. Hierdoor komt het gangwerk niet tot zijn recht; teveel beweging in de rug.
Mooi vrouwelijk hoofd met goede uitdrukking en behang.
Goede hoekingen, sterke bone en goede borstdiepte.
Omdat het gangwerk niet tot zijn recht komt, vandaag zeer goed.
We gaan zaterdag 19 december voor een herkansing naar de show in Wijchen.
En Rosé gaat op dieet.
donderdag 19 november 2009
Naar de beautysalon
Om onderstaand resultaat te bereiken, ben ik vandaag met Rosé naar de schoonheidssalon geweest....
Voor het eerst van haar leven lekker onder de douche, ze leek het wel fijn te vinden.
Inschuimen met shampoo, uitspoelen en daarna lekker een conditioner in de vacht. Henrike is heel geduldig met Rosé.
Uitlekken (schudden)
En dan op de tafel in de riemen, zodat ze niet weg kan springen. Drogen met één of andere waterblazer. Ze is de stofzuiger gewend, dus ze maalde niet om het kabaal.
Zo, de achterkant is droog.
Nu wordt het dode haar geplukt, ik ben toch geen kip!!!!
Nog even de pootjes knippen 
En een mani/pedicure,
De rest nog even fohnen en... klaar!!
Voor het eerst van haar leven lekker onder de douche, ze leek het wel fijn te vinden.
Inschuimen met shampoo, uitspoelen en daarna lekker een conditioner in de vacht. Henrike is heel geduldig met Rosé.
Uitlekken (schudden)
En dan op de tafel in de riemen, zodat ze niet weg kan springen. Drogen met één of andere waterblazer. Ze is de stofzuiger gewend, dus ze maalde niet om het kabaal.
Zo, de achterkant is droog.
Nu wordt het dode haar geplukt, ik ben toch geen kip!!!!
Nog even de pootjes knippen 
En een mani/pedicure,
De rest nog even fohnen en... klaar!!
En dit alles ter voorbereiding op de Winner, de hondenshow in Amsterdam op 29 november.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en haar ingeschreven. Ze wordt gekeurd door dezelfde keurmeester als op het clubkampioenschap van de Langharen in 2008. Benieuwd wat zij er nu van vindt. Wat het resultaat ook mag zijn, Rosé is en blijft voor ons de mooiste, de liefste en de leukste.
zondag 11 oktober 2009
zondag 27 september 2009
KNJV jachthondenproef te Zwiep
Gisterenmorgen, zaterdag 26 september, was het dan zover. Met al weken spanning in m'n buik en nadat ik had gecheckt of ik alles bij me had (jachtfluit, riem, eten en drinken, lekkere brokjes voor Rosé etc.) ben ik met Rosé 's morgens om 06.30 uur door de mist naar de Witte Wieven in Zwiep gereden, waar de KNJV jachthondenproeven werden gehouden. Het was koud, 6 graden en daar aangekomen merkte ik dat ik toch wat was vergeten: mijn jas!!!! Goed begin dus!
Bij het secretariaat kreeg ik een gids daarin de regelementen voor die dag en de lijst van in totaal 76 deelnemers. De meesten kwamen veelal uit de regio, maar ook waren er een aantal deelnemers uit het westen des lands, die moesten 's ochtends wel heel vroeg op pad! Ik zag op de lijst dat de fokker van Rosé, Robert, zijn hond Britt ook had ingeschreven en ik verheugde me de zus van Rosé te zien. Helaas, Robert kwam alleen mee als support voor zijn maten; Britt was loops, dus uitgesloten van deelname.
De meeste deelnemers die getraind hadden in Zwiep zaten samen in één groep en omdat ik de eerste keer een proef liep werd ik gevraagd en ongevraagd van allerlei tips voorzien (nog met dank hiervoor!!!). Na de keuring door de veearts, die zich overigens had verslapen, konden we een eend in plastic zak met je startnummer in ontvangst nemen, daarna liepen we wat later dan gepland (met dank aan de veearts) om een uur of acht met ons clubje naar de eerste proeven.
A: aangelijnd en los volgen en B: vooruitsturen op bevel. (Keurmeester Slijkhuis). Dit zijn proeven voor het C-diploma. Bij aangelijnd volgen loop je in de vorm van een acht een traject van 40 meter. Van de hondjes vóór mij uit ons groepje lag er al één uit met nul punten. Proef A was het onderdeel waar ik het meest tegenop zag, want Rosé had hier op de trainingen niet op gescoord. De afgelopen weken had ik hier thuis extra op geoefend. Doodzenuwachtig, met bonzend hart en een torenhoge bloeddruk meldde ik me bij de keurmeester. Rosé had ik al onder appèl gezet en ze volgde, eerst aan de lijn, op zich wel netjes voor haar doen, maar een aantal keren met de neus op de grond (hoorde ik achteraf van toeschouwers, ik had het niet gezien). Lijntje afgedaan en toen moest ze los volgen, dit ging zonder grote problemen. De keurmeester beoordeelde deze proef met een 6, niet goed, maar ook geen nul, ik lag er dus nog niet uit.
Daarna gingen we gelijk voor proef B, vooruitsturen op bevel. Hierbij moet ze vrij worden uitgestuurd en na 30 meter op bevel weer voorkomen. Grote pech, na zo'n meter of 10 draaide ze zich om en keek naar me wat te doen. Puntenaftrek dus. Ze kwam terug, er was nog niets verloren en ik zette haar opnieuw in. Nu ging ze goed vooruit en ik kreeg de opdracht van de keurmeester haar terug te roepen. Ze reageerde gelijk en kwam netjes voor. Toch nog 8 punten.
Nadat iedereen van ons groepje deze proeven had gelopen, gingen we door naar proef C: houden van de aangewezen plaats en D: apport te land. (Keurmeester Folmer). Beide zijn onderdeel van het C- diploma. Proef C. is voor Rosé nooit een probleem. Bij deze proef leg je de hond down en je loopt uit zicht van de hond, die rustig 2 minuten moet blijven liggen. Een 9, we gingen vooruit.
Toen proef D. Hierbij wordt een konijn op een meter of 25 van de hond geworpen na het schot en moet de hond deze apporteren. Bij deze proef springt Rosé vaak in, voordat ze het commando 'apport' heeft gekregen, maar ik koos er toch voor haar niet aangelijnd voor te jagen. Aangelijnd voorjagen kost je 2 punten. Vertrouw op je hond én jezelf hield ik mezelf voor. Na een duidelijk commando BLIJF gaf ik aan klaar te zijn voor de proef en viel het schot. Het konijn werd weggeworpen. Rosé sprong niet in!!! Nadat ik het tikje van de keurmeester op m'n schouder voelde gaf ik het commando 'APPORT'. Rosé ging erop af en stond toen met haar neus tegen het beest aan te duwen. Na haar met een 'FOEI' terecht te hebben gewezen bracht ze het konijn netjes voor. De keurmeester vond dat ik haar net op tijd gecorrigeerd had, en kende 7 punten toe aan deze proef. Als ik haar aangelijnd had voorgejaagd, had ik er uit gelegen!! Nog steeds waren we in de race voor het C- diploma.
Door naar proef F: Verloren apport te land. Het eerste onderdeel voor het B-diploma. (Keurmeester Remeijnse). Eerst werd de eend ingenomen. Deze wordt in een dichte dekking verstopt door een helper op ongeveer 40 meter van de plaats waar de hond ingezet wordt. Rosé vindt dit altijd een leuke proef. De keurmeester gaf aan waar de hond ingezet moest worden en ik gaf haar het commando 'ZOEK APPORT'. Enthousiast rende ze de boskage in en kwam even later iets terzijde van mij met eend het bos weer uit. Rosé kwam netjes voor zitten en hield zelfs de eend in de bek, terwijl ze hem heel vaak voor mijn voeten gooit. Een modelapport, alleen had de keurmeester gezien dat ze in het bos wat bij de eend had staan dralen. Een 9!!!!... Dit ging steeds beter!!
Ondertussen waren uit ons groepje al een aantal honden die op de verschillende onderdelen een nul hadden gescoord en de kans op een diploma was verkeken.
Hierna gingen we door naar proef G: Markeerapport te land. (Keurmeester de Groot). Deze proef is ook een onderdeel van het B-diploma. Bij deze proef moet de hond een zichtbaar na het schot weggeworpen eend op ongeveer 60 meter apporteren. Ik lijnde Rosé weer af en na weer een duidelijk 'BLIJF' was ik klaar voor deze proef. 3 seconden na het schot voelde ik weer het tikje van de keurmeester op m'n rug en ik stuurde Rosé weg met het commando 'APPORT'. Ze ging als een speer, markeerde perfect en na enige aarzeling pakte ze de eend op en stormde weer op me af. Bij het voorkomen had ze zo'n vaart, dat ze de eend zowat tussen m'n benen duwde, de keurmeester moest lachen, hij vond dit wel amusant. Rosé gaf zittend de eend netjes af. 'Dat is lachen', zei de keurmeester nog. Toen ik hem vroeg wat dat lachen me opleverde kende hij een 9 toe aan deze proef!!!!
Op deze proef straalden veel (ook ervaren) voorjagers met hun honden. De afstand was volgens de meeste deelnemers te groot, 85 meter, de wind zou niet gunstig staan en de werper van de eenden zou deze niet steeds op dezelfde plaats gooien, waardoor veel honden door verwaaiing de eend niet markeerden, maar gingen zoeken. Als de hond niet markeert, maar zoekt, heb je een nul en lig je eruit. Maar voor ons novices was het tweede onderdeel voor het B- diploma binnen.
Nu moesten we nog twee proeven doen: proef H; apport over diep water (Keurmeester Starink), onderdeel voor het B- diploma, en proef E: apport uit diep water (Keurmeester van de Beek), onderdeel van het C- diploma
Bij proef H. wordt de hond over diep water gestuurd om aan de overzijde de eend te apporteren. Waterwerk vindt Rosé fantastisch. Toen ik haar moest inzetten zwommen er links van ons een zwanenpaar met jongen. Haar aandacht ging dus daarnaar toe. Na haar gecorrigeerd te hebben met een 'LET OP' had ik haar aandacht en gaf het commando 'OVER' Ze zwom rustig de Berkel over, schudde zich op de overkant uit en liep toen het talud op het bosje in waar de eend verstopt lag. Na enkele seconden kwam ze het bosje weer uit en liet bij de waterkant de eend los.... Ik corrigeerde haar met een 'FOEI', ze nam de eend weer op en zwom weer naar me toe. Op de kant gaf ze eerst de eend af (niet helemaal volgens het boekje) en schudde zich toen uit. De proef werd door de doorgaans strenge keurmeester Raymond Starink toch nog beoordeeld met een 9!!!
Alledrie de B- onderdelen voor het diploma waren nu binnen. Het behalen van het diploma zou afhangen van het laatste onderdeel voor het C-diploma, proef E. Als zij hier een onvoldoende scoorde, zouden we met lege handen naar huis gaan. Bij apport uit diep water moet de hond na het schot een zichtbaar weggeworpen eend apporteren.
Ik koos er weer voor haar niet aangelijnd in te zetten. Als ze zou inspringen zou me dat 2 punten kosten, aangelijnd voorjagen ook. Dus dat maakte niet uit. Het schot viel en precies op het moment dat ik het bekende tikje op mijn schouder voelde, sprong Rosé het water in. Nèt iets te vroeg dus. Rosé apporteerde de eend en gaf dit keer staand de eend af, maar dat mag. De keurmeester vroeg mij toen om de eend, om hem te controleren op beschadigingen. Dat had nog geen van de andere keurmeesters bij de eerdere proeven gedaan en ik was alsnog bang dat hij een gebroken karkas aan zou treffen, Rosé is soms wat hard in de bek. Bij beschadiging van de eend volgt dan diskwalificatie!!! Gelukkig werd de eend goedgekeurd en de keurmeester kende een 8 toe aan deze proef. We hadden niet alleen het C-, maar ook nog het B-diploma binnen!!!!!
We werden gefeliciteerd door de rest van ons groepje, de meesten hadden geen diploma, of alleen een C-tje binnen. Apetrots was ik (en ben ik nog) op mijn hondje!!!!!!!!! Opvallend voor mij was, dat Rosé de hele dag rustig was, wat ze normaal bij de trainingen niet is. Zo heeft ze mijn nervositeit goed gecompenseerd!! !
Om 11.15 uur zaten we weer bij de Witte Wieven op het terras in het zonnetje en toen heb ik maar gelijk een rondje ingedaan om het succes van Rosé te vieren. Een borrel, daar was ik na alle stress wel aan toe en Rosé werd verwend met een frisse bak water, worst en een heleboel hondensnoepjes. De trainers van de KNJV afdeling Zwiep kwamen naar ons toe om te feliciteren. Veelal gepaard met een 'zie je wel dat ze het kan' en 'dat had ik van het voorjaar nog niet van je hondje verwacht'.
Heel positief vond ik de reactie van de mensen die het niet gehaald hadden. Ze waren ondanks hun teleurstelling toch blij voor me en lieten dat uitbundig blijken(rondje!!!!)
's Middags hebben we nog gekeken naar de A- proeven (dirigeerproeven) maar niet één van de 14 deelnemers wist het A-diploma binnen te halen.
Om half vijf was de diploma-uitreiking. 19 honden kregen geen diploma, 24 een C- diploma, 30 een B- diploma en er waren geen honden geslaagd voor het A-diploma. 3 honden waren gediskwalificeerd.
Ik werd zelfs tot mijn zeer grote verbazing nog naar voren gehaald als beste uit de trainingsgroep Zwiep van deze dag. Dat leverde een plaquette op met bovenstaande vermelding en ik was er vreselijk blij mee. Nooit verwacht. Helaas, die blijdschap duurde maar even, want het secretariaat had een fout gemaakt, er was een deelnemer van de trainingsgroep Zwiep die een hoger aantal punten had. Ik heb hem lachend weer ingeleverd, want met een diploma voor de C én de B onderdelen kon mijn dag niet meer stuk!!!!
GOED ZO BRAAF ROSÉ !!!!!!! Nu ben je een jachthond mét diploma!!!!!!
Volgend jaar de MAP (Meervoudige Apporteer Proeven) trainingen????
Bij het secretariaat kreeg ik een gids daarin de regelementen voor die dag en de lijst van in totaal 76 deelnemers. De meesten kwamen veelal uit de regio, maar ook waren er een aantal deelnemers uit het westen des lands, die moesten 's ochtends wel heel vroeg op pad! Ik zag op de lijst dat de fokker van Rosé, Robert, zijn hond Britt ook had ingeschreven en ik verheugde me de zus van Rosé te zien. Helaas, Robert kwam alleen mee als support voor zijn maten; Britt was loops, dus uitgesloten van deelname.
De meeste deelnemers die getraind hadden in Zwiep zaten samen in één groep en omdat ik de eerste keer een proef liep werd ik gevraagd en ongevraagd van allerlei tips voorzien (nog met dank hiervoor!!!). Na de keuring door de veearts, die zich overigens had verslapen, konden we een eend in plastic zak met je startnummer in ontvangst nemen, daarna liepen we wat later dan gepland (met dank aan de veearts) om een uur of acht met ons clubje naar de eerste proeven.
A: aangelijnd en los volgen en B: vooruitsturen op bevel. (Keurmeester Slijkhuis). Dit zijn proeven voor het C-diploma. Bij aangelijnd volgen loop je in de vorm van een acht een traject van 40 meter. Van de hondjes vóór mij uit ons groepje lag er al één uit met nul punten. Proef A was het onderdeel waar ik het meest tegenop zag, want Rosé had hier op de trainingen niet op gescoord. De afgelopen weken had ik hier thuis extra op geoefend. Doodzenuwachtig, met bonzend hart en een torenhoge bloeddruk meldde ik me bij de keurmeester. Rosé had ik al onder appèl gezet en ze volgde, eerst aan de lijn, op zich wel netjes voor haar doen, maar een aantal keren met de neus op de grond (hoorde ik achteraf van toeschouwers, ik had het niet gezien). Lijntje afgedaan en toen moest ze los volgen, dit ging zonder grote problemen. De keurmeester beoordeelde deze proef met een 6, niet goed, maar ook geen nul, ik lag er dus nog niet uit.
Daarna gingen we gelijk voor proef B, vooruitsturen op bevel. Hierbij moet ze vrij worden uitgestuurd en na 30 meter op bevel weer voorkomen. Grote pech, na zo'n meter of 10 draaide ze zich om en keek naar me wat te doen. Puntenaftrek dus. Ze kwam terug, er was nog niets verloren en ik zette haar opnieuw in. Nu ging ze goed vooruit en ik kreeg de opdracht van de keurmeester haar terug te roepen. Ze reageerde gelijk en kwam netjes voor. Toch nog 8 punten.
Nadat iedereen van ons groepje deze proeven had gelopen, gingen we door naar proef C: houden van de aangewezen plaats en D: apport te land. (Keurmeester Folmer). Beide zijn onderdeel van het C- diploma. Proef C. is voor Rosé nooit een probleem. Bij deze proef leg je de hond down en je loopt uit zicht van de hond, die rustig 2 minuten moet blijven liggen. Een 9, we gingen vooruit.
Toen proef D. Hierbij wordt een konijn op een meter of 25 van de hond geworpen na het schot en moet de hond deze apporteren. Bij deze proef springt Rosé vaak in, voordat ze het commando 'apport' heeft gekregen, maar ik koos er toch voor haar niet aangelijnd voor te jagen. Aangelijnd voorjagen kost je 2 punten. Vertrouw op je hond én jezelf hield ik mezelf voor. Na een duidelijk commando BLIJF gaf ik aan klaar te zijn voor de proef en viel het schot. Het konijn werd weggeworpen. Rosé sprong niet in!!! Nadat ik het tikje van de keurmeester op m'n schouder voelde gaf ik het commando 'APPORT'. Rosé ging erop af en stond toen met haar neus tegen het beest aan te duwen. Na haar met een 'FOEI' terecht te hebben gewezen bracht ze het konijn netjes voor. De keurmeester vond dat ik haar net op tijd gecorrigeerd had, en kende 7 punten toe aan deze proef. Als ik haar aangelijnd had voorgejaagd, had ik er uit gelegen!! Nog steeds waren we in de race voor het C- diploma.
Door naar proef F: Verloren apport te land. Het eerste onderdeel voor het B-diploma. (Keurmeester Remeijnse). Eerst werd de eend ingenomen. Deze wordt in een dichte dekking verstopt door een helper op ongeveer 40 meter van de plaats waar de hond ingezet wordt. Rosé vindt dit altijd een leuke proef. De keurmeester gaf aan waar de hond ingezet moest worden en ik gaf haar het commando 'ZOEK APPORT'. Enthousiast rende ze de boskage in en kwam even later iets terzijde van mij met eend het bos weer uit. Rosé kwam netjes voor zitten en hield zelfs de eend in de bek, terwijl ze hem heel vaak voor mijn voeten gooit. Een modelapport, alleen had de keurmeester gezien dat ze in het bos wat bij de eend had staan dralen. Een 9!!!!... Dit ging steeds beter!!
Ondertussen waren uit ons groepje al een aantal honden die op de verschillende onderdelen een nul hadden gescoord en de kans op een diploma was verkeken.
Hierna gingen we door naar proef G: Markeerapport te land. (Keurmeester de Groot). Deze proef is ook een onderdeel van het B-diploma. Bij deze proef moet de hond een zichtbaar na het schot weggeworpen eend op ongeveer 60 meter apporteren. Ik lijnde Rosé weer af en na weer een duidelijk 'BLIJF' was ik klaar voor deze proef. 3 seconden na het schot voelde ik weer het tikje van de keurmeester op m'n rug en ik stuurde Rosé weg met het commando 'APPORT'. Ze ging als een speer, markeerde perfect en na enige aarzeling pakte ze de eend op en stormde weer op me af. Bij het voorkomen had ze zo'n vaart, dat ze de eend zowat tussen m'n benen duwde, de keurmeester moest lachen, hij vond dit wel amusant. Rosé gaf zittend de eend netjes af. 'Dat is lachen', zei de keurmeester nog. Toen ik hem vroeg wat dat lachen me opleverde kende hij een 9 toe aan deze proef!!!!
Op deze proef straalden veel (ook ervaren) voorjagers met hun honden. De afstand was volgens de meeste deelnemers te groot, 85 meter, de wind zou niet gunstig staan en de werper van de eenden zou deze niet steeds op dezelfde plaats gooien, waardoor veel honden door verwaaiing de eend niet markeerden, maar gingen zoeken. Als de hond niet markeert, maar zoekt, heb je een nul en lig je eruit. Maar voor ons novices was het tweede onderdeel voor het B- diploma binnen.
Nu moesten we nog twee proeven doen: proef H; apport over diep water (Keurmeester Starink), onderdeel voor het B- diploma, en proef E: apport uit diep water (Keurmeester van de Beek), onderdeel van het C- diploma
Bij proef H. wordt de hond over diep water gestuurd om aan de overzijde de eend te apporteren. Waterwerk vindt Rosé fantastisch. Toen ik haar moest inzetten zwommen er links van ons een zwanenpaar met jongen. Haar aandacht ging dus daarnaar toe. Na haar gecorrigeerd te hebben met een 'LET OP' had ik haar aandacht en gaf het commando 'OVER' Ze zwom rustig de Berkel over, schudde zich op de overkant uit en liep toen het talud op het bosje in waar de eend verstopt lag. Na enkele seconden kwam ze het bosje weer uit en liet bij de waterkant de eend los.... Ik corrigeerde haar met een 'FOEI', ze nam de eend weer op en zwom weer naar me toe. Op de kant gaf ze eerst de eend af (niet helemaal volgens het boekje) en schudde zich toen uit. De proef werd door de doorgaans strenge keurmeester Raymond Starink toch nog beoordeeld met een 9!!!
Alledrie de B- onderdelen voor het diploma waren nu binnen. Het behalen van het diploma zou afhangen van het laatste onderdeel voor het C-diploma, proef E. Als zij hier een onvoldoende scoorde, zouden we met lege handen naar huis gaan. Bij apport uit diep water moet de hond na het schot een zichtbaar weggeworpen eend apporteren.
Ik koos er weer voor haar niet aangelijnd in te zetten. Als ze zou inspringen zou me dat 2 punten kosten, aangelijnd voorjagen ook. Dus dat maakte niet uit. Het schot viel en precies op het moment dat ik het bekende tikje op mijn schouder voelde, sprong Rosé het water in. Nèt iets te vroeg dus. Rosé apporteerde de eend en gaf dit keer staand de eend af, maar dat mag. De keurmeester vroeg mij toen om de eend, om hem te controleren op beschadigingen. Dat had nog geen van de andere keurmeesters bij de eerdere proeven gedaan en ik was alsnog bang dat hij een gebroken karkas aan zou treffen, Rosé is soms wat hard in de bek. Bij beschadiging van de eend volgt dan diskwalificatie!!! Gelukkig werd de eend goedgekeurd en de keurmeester kende een 8 toe aan deze proef. We hadden niet alleen het C-, maar ook nog het B-diploma binnen!!!!!
We werden gefeliciteerd door de rest van ons groepje, de meesten hadden geen diploma, of alleen een C-tje binnen. Apetrots was ik (en ben ik nog) op mijn hondje!!!!!!!!! Opvallend voor mij was, dat Rosé de hele dag rustig was, wat ze normaal bij de trainingen niet is. Zo heeft ze mijn nervositeit goed gecompenseerd!! !
Om 11.15 uur zaten we weer bij de Witte Wieven op het terras in het zonnetje en toen heb ik maar gelijk een rondje ingedaan om het succes van Rosé te vieren. Een borrel, daar was ik na alle stress wel aan toe en Rosé werd verwend met een frisse bak water, worst en een heleboel hondensnoepjes. De trainers van de KNJV afdeling Zwiep kwamen naar ons toe om te feliciteren. Veelal gepaard met een 'zie je wel dat ze het kan' en 'dat had ik van het voorjaar nog niet van je hondje verwacht'.
Heel positief vond ik de reactie van de mensen die het niet gehaald hadden. Ze waren ondanks hun teleurstelling toch blij voor me en lieten dat uitbundig blijken(rondje!!!!)
's Middags hebben we nog gekeken naar de A- proeven (dirigeerproeven) maar niet één van de 14 deelnemers wist het A-diploma binnen te halen.
Om half vijf was de diploma-uitreiking. 19 honden kregen geen diploma, 24 een C- diploma, 30 een B- diploma en er waren geen honden geslaagd voor het A-diploma. 3 honden waren gediskwalificeerd.
Ik werd zelfs tot mijn zeer grote verbazing nog naar voren gehaald als beste uit de trainingsgroep Zwiep van deze dag. Dat leverde een plaquette op met bovenstaande vermelding en ik was er vreselijk blij mee. Nooit verwacht. Helaas, die blijdschap duurde maar even, want het secretariaat had een fout gemaakt, er was een deelnemer van de trainingsgroep Zwiep die een hoger aantal punten had. Ik heb hem lachend weer ingeleverd, want met een diploma voor de C én de B onderdelen kon mijn dag niet meer stuk!!!!
GOED ZO BRAAF ROSÉ !!!!!!! Nu ben je een jachthond mét diploma!!!!!!
Volgend jaar de MAP (Meervoudige Apporteer Proeven) trainingen????
Abonneren op:
Posts (Atom)