Afgelopen maandag ging het helemaal mis tijdens de training. Rosé weigerde ten enenmale mee te werken en te gehoorzamen. Ze had alleen maar oog voor de andere hondjes.
Ik kon correcties geven, belonen, maar het haalde allemaal niets uit. Op een gegeven moment was ik het echt spuugzat. Diny, de trainster had dat goed door en zei dat ik Rosé nu maar eens echt goed moest aanpakken. Zij vond dat dit puppy dat best kan hebben. Voor de trainingsavond was het te laat, maar ik heb deze week flink met haar geoefend op het volgen en voorkomen.
Was Rosé eerder wel volgzaam, begin van de week was het echt hopeloos. Normaal lopen was er niet meer bij, ze ging gewoon haar eigen gang en dat ze zichzelf zo'n beetje ophing aan de jachtlijn, deerde haar niet in 't minst. In het bos mag ze los lopen, maar ze wilde niet meer bij me komen ondanks allerlei lekkere hapjes. Constant maar uitdagen en het weer aanlijnen was een echt gevecht. Ook Sander en Thijs hadden problemen met haar.
Dus ik heb een instrument gebruikt wat ik eerst liever niet wilde: DE SLIPKETTING. Resultaat: mevrouw heeft respect voor de correcties, ze loopt sinds een aantal dagen weer keurig naast me, zelfs met een slappe lijn!!! Voorlopig laat ik haar in het bos niet meer los. Ik gebruik dan de lange lijn en doe veel oefeningen in het voorkomen. Pas als ik de indruk krijg dat ze onaangelijnd weer op commando bij me komt, mag ze weer los. Helaas moet dit even, maar ik ben echt niet van plan om achter Rosé aan te rennen als ze aangelijnd moet worden. Natuurlijk beloon ik haar als ze een oefening goed doet, of als ze gewenst gedrag vertoont.
De katten worden nog steeds door haar belaagd. Misschien is het wel goed als ook Pastis en Lady haar wat harder aanpakken. De halen over haar neus doen haar tot nu toe helemaal niets!!!
Maar al met al zijn we toch heel erg blij met ons meisje. Opvoeden kost nu eenmaal veel energie!!!