Training

Maandagavond zijn we zoals we gewend zijn de training weer begonnen met volgen. Rosé vindt nog steeds de koeienvlaaien veel belangrijker dan gehoorzamen. Ik zal blij zijn als we een keertje op een veld kunnen trainen waar geen stront ligt!!


Met een eend werd een sleep getrokken en het is de bedoeling dat de honden het spoor oppakken en de eend vinden. Als ze verder gevorderd zijn, is het de bedoeling dat die eend geapporteerd wordt. Maar het was nu een leuke kennismaking met wat wild. Rosé reageerde heel enthousiast en had de eend zo gevonden, maar wilde hem niet aanpakken. Ze had geen flauw idee wat ze met al die veertjes aanmoest. Bijna niet te zien, maar hier zwemt ze (aan een lijn) voor het eerst het water over.

En weer terug. Prima gezwommen. Ze lag netjes horizontaal in het water en zwom alsof ze dat al vaker had gedaan.

En dan flink prijzen, knuffelen en afdrogen.

De fokker op bezoek.

Vandaag zijn Robert en Caroline op bezoek geweest. Zij waren erg benieuwd of Rosé veel op haar zus lijkt. Rosé gaf geen blijk van herkenning naar Robert en Caroline, maar met Britt was het gelijk dikke mik. Ze waren flink bezig met het omspitten van de borders in de tuin, dus werd het tijd om een wandeling te maken in ons prachtige Epserbos. Het toeval wilde dat we Rakker en zijn bazin tegenkwamen. Rakker is een witschimmel duitse staande langhaarreu van 1,5 jaar.
De honden hebben zich flink kunnen uitleven.
Zoals op de foto's te zien is, doen Rosé en Britt niet veel voor elkaar onder. Je kunt ook echt zien dat het zussen zijn, zowel in uiterlijk als in gedrag.



Caroline met Rosé.
Robert met Britt.
En hier de zusjes samen. Wie is nou wie?

Als het gras twee Roseetjes hoog is...

Dit vindt ze prachtig. Lekker crossen in het hoge gras

Is ze mooi of is ze mooi???

Netjes bij de baas komen.

En ter afkoeling een lekker flesje Spa.

Groter groeien

Januari 2007


April 2007

Wat groeit ze toch hard, dit meisje. Goed te zien aan de foto's bij het gaas.

Rosé is een echte donderstraal. Ze loopt de hele dag dingen te gappen. Niets is veilig voor haar. Pennen, kranten, brieven; ze pakt alles van tafel. Vlees laten ontdooien op het aanrecht betekent weer eten van de chinees. Ze is behoorlijk hardleers en snapt niet dat ze met haar poten van het aanrecht moet, want daar ligt het eten toch? en ze zal het zelf wel even pakken.

De hortensia's zijn al tot op de grond afgeknaagd en regelmatig worden ze ook door haar uitgegraven. Misschien houdt ze niet zo van deze plantjes. De lavendelpolletjes laat ze in ieder geval wel met rust.

Vorige week was de eerste buitentraining in Zwiep bij uitspanning de Witte Wieven. We trainen daar in een weiland temidden van schotse hooglanders en Rosé heeft het wereldrecord vlaaihappen op haar naam gezet. Je begrijpt dan wel dat met al die heerlijke stront om ons heen van serieus trainen geen sprake was. Het enige moment dat ze keurig naast me liep was toen we na de training naar de auto liepen. Dat leverde ons een compliment op van een KNJVer in de trant van: 'kiek toch is an, dat dut e al good veur zo'n jong ding'. Waarschijnlijk had deze man ons niet in het weiland bezig gezien.....

http://www.dewittewieven.nl/